Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Είναι που λείπει η εμπνεύση

  Είναι μερικές φόρες που θέλεις να πεις κάτι και δεν βρίσκεις τις κατάλληλες λέξεις ή κάτι άλλο στραβώνει. Ενώ μέσα στο μυαλό σου το είχες φανταστεί και έμοιαζε ιδανικό να το εκφράσεις έτσι, ξαφνικά είτε ξεπηδούν στην γλώσσα σου λέξεις που δεν ήταν στο αρχικό πλάνο είτε ακούς αυτό που είχες σκεφτεί και ξενερώνεις. Δεν έχει την ίδια μαγεία που είχε μέσα στο κεφάλι σου! Και λες τότε στον απέναντι "ενι γουεη κατάλαβες τι ήθελα να πω". Και άλλες φόρες καταλαβαίνει και άλλες όχι. Αν είσαι τυχερός και καταλάβει έχει κάλως. Όμως αν είσαι γκαντέμης  και δεν καταλάβει και ξεκινήσεις να κάνεις την μία εξήγηση πάνω στην άλλη τότε το έχεις πηδήξει το θέμα (πως εκφράζομαι έτσι, Μαρούσκα το εβιάν). Και συνήθως αυτό κάνεις. Αντί να πεις αστό δεν το'χω, συνεχίζεις να εξηγείς και να εξηγείς χωρίς να έχει νόημα όλο αυτό. Να αυτό έπαθα τώρα και εγώ! Άλλα ήθελα να γράψω, άλλα ξεκίνησα να γράφω, αλλού το πήγα και αλλού κατέληξα! Τεσπα κούρασα! Τι τα θες? είναι που ξεμείναμε από έμπνευση. Μωρεεεεέ θα ξεκινήσω τα ψυχοφάρμακα που είναι της μοδός και θα φορεθούν πολύ εφέτος! Στα τρένα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου