Αν...ησυχίες!!

Τελικά είμαστε ό,τι επιλέγουμε να είμαστε ή όχι? Ορίζουμε μόνοι μας τη ζωή μας ή υπάρχει πεπρωμένο, μοίρα, τύχη, Θεός, Αλλάχ ή όπως αλλιώς το λέει ο καθένας? Αν με ρωτάς πιστεύω και τα δύο. Όλα σε μία ισορροπία. Βασισμένα σε ένα μεγάλο σχέδιο το οποίο τροποποιείται ανάλογα με τις κινήσεις μας και τις επιλογές μας. Από τα ρίσκα που είμαστε διατεθειμένοι να πάρουμε και από αυτά που δεν. Από τον τρόπο που θέλουμε να ζήσουμε. Εμείς επιλέγουμε το μονοπάτι αλλά δεν ξέρουμε πάντα τι θα συναντήσουμε περπατώντας σε αυτό. Σκέψου πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σου αν σε ένα σταυροδρόμι της δεν ακολουθούσες το μονοπάτι που επέλεξες και έπαιρνες το δίπλα. Ίσως λίγο ίσως και πολύ. Σίγουρα δεν θα ήταν η ίδια. Γιατί αυτά που θα συναντούσες θα διαμόρφωναν διαφορετικά το εγώ και το είναι σου. Άλλα το πως θα ήταν, δεν το γνωρίζεις. Μπορεί καλύτερη μπορεί και χειρότερη. Γι αυτό να χαρίζεις τις στιγμές σου σε πράγματα, καταστάσεις και άτομα που τις αξίζουν. Μην σπαταλάς το χρόνος σου, εκτός αν εκείνη τη στιγμή είναι αυτό που θέλεις. Μην συμβιβάζεσαι στα μέτρια. Αναζήτησε το ιδανικό χωρίς να σε πιάνει κρίση πανικού. Ζήσε τη κάθε μέρα σου λες και είναι η τελευταία, λες και δεν υπάρχει αύριο. Κάθε μέρα πρέπει να κάνουμε, να νιώθουμε, να ζούμε κάτι αλλιώτικο από την προηγούμενη μου είχε πει κάποτε  μια αγαπημένη φίλη. Ξέρω αυτό είναι δύσκολο κάθε μέρα, άλλα κάθε δεύτερη είναι σίγουρα πιο εύκολο :-Ρ

Think about it!