Ας μείνουμε στο "τυπικά"...

Ανόητες Αγάπες

Ψεύτες ρηχούς και λίγους θα γνωρίσεις πολλούς. Είναι θέμα εμπειρίας και ενστίκτου να τους ξεχωρίσεις γρήγορα. Και μερικές φορές ακόμη και να τα έχεις θα σε ξεγελάσουν. Γιατί είναι επαγγελματίες υποκριτές και ξέρουν τον τρόπο να εκμεταλλεύονται την καλοσύνη και την εμπιστοσύνη σου. Το θέμα είναι να τους κάνεις πέρα όσο είναι ακόμη νωρίς. Να κόψεις να τους κάνεις τα χατίρια, πριν προλάβουν και αντλήσουν από σένα αυτό που τους χρειάζεται για να περάσουν καλά. Να βρεις την θεραπεία για τα παράσιτα και να τα αποβάλλεις. Είναι δύσκολο να τους αναγνωρίσεις, αλλά αφού το κάνεις δεν έχεις καμία δικαιολογία να τους αφήσεις να ζουν δίπλα σου.

Φοβάσαι?

 Μέχρι εχτές δεν την είχες προσέξει. Και όμως συναντιόσασταν κάθε μέρα σχεδόν. Έξω από την καντίνα στην πρώτη στάση, θυμάσαι? Δεν θυμάσαι. Γιατί τότε δεν σου είχε κάνει το κλικ. Μέχρι που σου έδειξε αυτή κάποιο ενδιαφέρον. Στην αρχή δεν έδωσες και πολύ σημασία. Μιλήσατε λίγο, δυο κουβέντες όχι πολλά, και προσπέρασες.
 Μετά έτυχε να βγείτε κάνα δύο φορές με κοινή παρέα. Ήταν πολύ διαχυτική μαζί σου και ψιλιάστηκες ότι της αρέσεις. Και σ'άρεσε και σένα. Φλερτάρατε για αρκετό διάστημα. Και τα υπονοούμενα έδιναν και έπαιρναν. Μέχρι που κανονίσατε να βρεθείτε και μετά χάθηκες. Δεν πήγες πότε σε εκείνο το ραντεβού και εξαφανίστηκες.
 Και έρχομαι να σε ρωτήσω κάπου εδώ. Γιατί? Αφού σ'άρεσε και της άρεσες. Τι σε φρέναρε? Τι σε κράτησε πίσω? Είναι από τις λίγες φορές που ψάχνεις μέσα σου και δεν έχεις να δώσεις απαντήσεις για τον εαυτό σου. Ίσως δεν ήταν η ώρα του να γίνει. Ίσως να μην ήθελες και τόσο. Ίσως να φοβήθηκες μήπως θελήσει κάτι παραπάνω από αυτό που μπορείς να δώσεις. Και όμως όλα αυτά μου ακούγονται δικαιολογίες και όχι αιτίες.
 Ουσιαστικά φοβήθηκες μήπως και γκρεμίσει τις άμυνες που έχτιζες όλον αυτόν το καιρό. Γιατί κανείς δεν σου εγγυάται ότι αυτή θα μείνει και ότι εσύ δεν θα χρειαστεί να ξαναχτίσεις τις άμυνες σου από την αρχή.