Είναι αυτό το φτερωτό, γυμνό αγγελάκι με το τόξο πολύ ύπουλο αδερφάκι μου. Χωρίς να το περιμένεις, ξαφνικά και από το πουθενά σε τρυπάει με τα βέλη του και νιώθεις αλλιώς. Και η καρδιά σου ανεβάζει παλμούς τόσο που φοβάσαι πως θα σπάσει. Και εκεί που έχεις ένα πρόγραμμα στη ζωή σου, ή μάλλον έτσι θέλεις να πιστεύεις, τσουπ εμφανίζεται αυτό και στα κάνει όλα μπάχαλο. Και είναι τόσο γλυκό αυτό το μπάχαλο, που σε κάνει να χαμογελάς σαν ένα παιδάκι που μόλις του χάρισαν το δώρο του. Και αυτό το χαζοχαρούμενο χαμόγελο είναι ζωγραφισμένο στο πρόσωπο σου συνέχεια. Όλη μέρα. Από το πρωί που ξυπνάς και την βλέπεις δίπλα σου, μέχρι το βράδυ που την χαζεύεις ενώ κοιμάται στην αγκαλιά σου. Και η αισιοδοξία βαράει ταβάνι. Τόσο που ζωηρεύει κάθε γκρι απόχρωση της καθημερινότητας. Και εύχεσαι να κρατήσει. Γιατί μαζί της είναι αλλιώς. Γιατί μαζί της είναι καλύτερα από ο,τι πριν. Τι να λέμε τώρα?
Άτιμο πράγμα ο έρωτας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου