Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Έφυγες με μια βαλίτσα, να κυνηγήσεις το όνειρο...


 Τελικά γιατί μερικές φορές (μη σου πω τις περισσότερες) είναι τόσο δύσκολο να ζήσεις το όνειρο?Γιατί απαιτούνται τόσες θυσίες? Και γιατί το να αποκτήσεις αυτό που πραγματικά ονειρεύεσαι, χωρίς δυσκολίες και εμπόδια, φαντάζει ουτοπικό? Ίσως γιατί το εκτιμάς περισσότερο όταν μοχθήσεις για αυτό!Ίσως γιατί πρέπει να χάσεις κάτι για να κερδίσεις κάτι άλλο! Ίσως πάλι γιατί αν ήταν εύκολο να μην ήταν το όνειρό σου! Προσωπικά θαυμάζω τους ανθρώπους που κυνηγούν τα όνειρα τους με κάθε κόστος για τους εαυτούς τους. Τους ανθρώπους που ενώ πονούν, παλεύουν να ζήσουν την καψούρα τους (γιατί το όνειρο είναι καψούρα,τρέλα και άλλα πολλά). Θέλει απόθεμα ψυχής και κουράγιο που δεν διαθέτουν όλοι! Όταν όμως περάσουν τα δύσκολα (γιατί θα περάσουν να είσαι σίγουρος) και ο ήλιος διώξει την βροχή, τότε το ουράνιο τόξο που θα εμφανιστεί θα σε γεμίσει με ευτυχία! Θα νιώσεις τέτοια πληρότητα που όσο θα σκέφτεσαι τι πέρασες,θα λες... χαλάλι! Γιατί αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει!!

Υ.Γ:  Σε θαυμάζω στο'χω ξαναπεί!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου